Bu Geceler İşkenceden Beterler

Hani uykun gelsin diye
Öylesine iki sayfa okursun
Başucunda uyuklayan
Kitap girer kanına...
Kapıları açılır karanlığın
Bin yıllık uykunu kaçırır
Bütün bunlar
Hesapta olmayan işlerdir
Kıyısına savurur denizlerin
İnanırsın deniz aslanı
Sarar yüreğini
Hüseyin makamına çağırır
El pençe durmanı istemez
Ve denizler...
Silik duruşu sevmezler
Tutsaklığı beceremez
Denizler...

Demir alınmıştır limandan
Atılırsın kollarına mahirce
Her kulaçta kıyılarını döversin okyanusların
Öylesine güçlüdür artık kolların.

Aklın erdikçe vuruşur
Vuruştukça
Kudurursun...

Kapatırsın kapağını usulca
Bir elin yüreğinde
Diğeri yanağında
Başlar gece devriyesi.

Olta atar bir çocuk
Sol yanında pençeleri karnında
Karnın burnunda
Dokuz bin yıl beklersin.

Güneş gelir gece gider
Yüzleşirsin aynada
Tükürmek gelir içinden
Aynadaki adam işe gider
Ekmek parasıdır
O da haklıdır.

Çaresizlik sarar erkenden
Savrulur kendi girdabında
Akşamı zor edersin
Denizlere yelken açıp
Kapatırsın gözlerini.

Bin yıllık uykusuzluk seni bekler
Bu geceler işkenceden beterler.