öylesine korkunç ki bu geceler
tüketir her ruhu şafak sökmeden
yıldızları saklar bulutların ardına
ayı senden esirger
sakladığı güneşin ışığı hiç vurmaz pencerene
bir sis kaplar ama alabildiğine
ne tuhaftır, görebilirsin de ufku
önüne serilmiştir gökyüzü
hiçliğin sesidir artık tek duyabildiğin
yitip gitmiştir tüm güzellikler
belki de örtülmüştür kara bir tülle
fısıltılarla titriyordur gizlenen canlılık
sonsuz susmalar saklıyordur içinde
ve sen korkuyla sağ çıkmışsındır bu geceden
Kayıt Tarihi : 27.7.2024 03:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!