Bu gece zaman dursun Şiiri - Faruk Çakır

Karanlık çökünce tüm gizemi ile:Buruk bir hüzün kaplar içimi, daralır yüreğim birden bire .Ve haykırırım denizlere,nerede güneşim, umudum,hasretim diye.Her vuruşunda dalgalar teknenin böğrüne,vurur sanki yüzüme, geceyle gelen an ve an ömür yitimi ve boş yaşanmışlığı dünyanın serserice’sine.
Ne sevmesini bildik dünyada ,nede yaşamasını ;diye kahrolurum tüm benliğimle.Her el verdiğimizden darbe yedik, her gönül koyduğumuzu yitirdik ve her denize açılışımızda bir ömrü kaybettik. Kısacası dostlar biz bu hayatı mahvettik.
Varken yüreğimizde bir dolu sevgimiz,henüz açken sevgiye yüreğimiz.Yıkılan hayaller, aldatılan kalplerle, ne kadar dayanacak sandınız bu beden, bu ruh ve bu ben.İşte yaşanan bunlar. Yaşatılanda aynı. Neden zorluyoruz ki hayatı.Ya alsın canımı, yada titremesin ellerim korkmasın yüreğim ben alayım canımı.Sıkılan yumruklarımız arşa doğru, gecenin karanlığında. Değildir isyanımız yaradana. Sadece; herşey bittikten sonra, yıllar geçmesine rağmen, unutamadığımız gönül kırıklıkları.Sizde yaşadıysanız eğer ,kırıldıysanız, kulak verin sesime. Haberdar olalım, destek çıkalım bu son çağrıyla birbirimize.