Bu Gece Yine Sensizim Şiiri - Sedat Özbek

BU GECE YİNE SENSİZİM

Bu gece yine sesin sizim
Hayalini aldım karşıma
Senmişsin gibi uzandım dizlerine
Dışarıda sessiz bir fırtına
Karanlık odamda çınlarken kulağımda
Sesinmiş gibi dinledim Güz güllerini
Ama bu gece yine sensizim.

Saatler dursun istedim
Sonra pişman oldum korktum
Sensiz olamaktan.
İstemeyerek kalktım sol yanım ağrıyarak
Sen diye kucakladığım yataktan
Ama ellerini bırakmadım
Baş ucumda
Senisizliği paylaştığım aslan sütünden
İki kadeh daha doldurdum
Ben içtim Sen İçirdin
Gözlerin bir şey diyecekmiş gibi baktı bana
Sonra vazgeçti kayboldu
Gecenin karanlığında
Ilık ılık aktı yanaklarımdan
Çiğ damlaları
Çünkü sen yoktun yanımda
Bu gece yine sensizim.

Yürüdüğün caddeden geçtim
Sen varsın zerrelerinde diye
Derin derin içime çektim havayı
Oturdum
Sokağının köşesindeki dondurmacının
Kuru sandalyesine
Kıyamadım kurulmaya
Köşesine iliştim
Sen oturmuşsundur diye
Bir elim masada
Bir elim dondurma kasesinde
Kıyamadım bırakmaya
Üstünde ellerin gezinmiştir diye
Ama bu gece yine sensizim.

Güçlü ol derdin ya hani
Sen yoksun ki yanımda
Hem lambayı da yakmadım
Merak etme sen
Ben çok güçlüyüm
Hiç bir şey yıkamaz
Senin beni yıktığın kadar
Hiç bir şey ağlatamaz beni
Her gece sen diyerek

Sarılıp kokladığım
Koynumda sakladığım GÜL’üm kadar
Bu gece yine sensizim
Ellerim sol yanım da
Avuçlarımda GÜL’üm
Merak etme sen
Bu gece yine sensizim

garip 15,02,2006
Sensiz de seninleyim