Bursa/ 8 Eylül, Bir Sonbahar Akşamı
Vakit; doludizgin pişman olma vakti. Tesadüf müydü gecenin boğuk kokusu sanki? Öyle kapanası geliyor ki insanın, ayaklarına yorgun yorgun.
Bu gece vakit; seni kucaklama vakti. Bu gece ağlamalı semâ, dönmelisin belki. Öyle öpesi gelir ki insanın, dudaklarından buram buram.
Bu gece vakit; seninle hayal kurma vakti. Şu kahrolası pişmanlık üzerimden gitmez ki. Öyle hayaller ısmarlayası gelir ki insanın, gözlerinden bucak bucak.
Kayıt Tarihi : 12.3.2020 04:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!