Bu gece üşüyorum Şiiri - Hüseyin Oral

Vuruldum işte bu kuytu bu acımasız gecenin tam orta yerinde... kolumdan bileklerime inceden akan kanın her damlası çocukken uyumadan önce kulaklarıma hep gelen saatin tık tık seslerini anımsatıyo... koca bir hezeyan içindeyim herşeyimle koca bir kaybedişin tam ortasındayım.. aldığım meskalinin sarhoşluğu düşen her damla kanda vücudumu terkediyor ve kaçmak istediğim korkularımla baş başa kalıyorum.. bugün sesinin kulaklarıma son defa misafir oluşuydu titreyerek konuştun her kelimen hissetiğin acılar gibiydi. ben sadece sustum genzime dolan hiç bir kelimeyi haykıramadım.. ve bugün benden gittiğin günün üzerinden kaç takvim değişti bilmiyorum on dört eylül günü bütün acımasızlığıyla senin gidişini bana ilk gün ki gibi yaşatıyor. aldığım hiç bir antidepresan işe yaramıyor. verilen seratonin seralin ilaçları narsist insalara verilen ilaçlardır ben narsit değilim... bileğimden akan ılık kan soğudu üşüyorum... düşümde bir çocuğun çığlıkları arasında uyanıyorum her gece. bazen geceler acımasız oluyor çıkıp sokaklarda karanlıkları dolaşıyorum kuyu dibi sokakları ben gibilerle dolup taşıyo herkesin kurtulamadığı birsürü düşüncesi alıp götürüyor geceleri. hiç bir kadına rastlamadım. hiç bir köşe başı nede sokaklar onların acısıyla yüzleşmemişti. biz erkekler acımızı dayanılmaz hissetiğimiz an kendimizi dışarı atar haykırmak isteriz kimseler duymasada... kadınları bilmiyorum kadınları hiç görmedim saçları kısa kadınlar ne yaşadı bilmiyorum ... yüzünü fondötenlerle kapatan kadınları seviyorum acılarını gizlemeyi başarmışlardır. sevdiğim her kadının saçı uzunca olsun isterim her dalgasında koca mutlulukları gizlerler.. senden sonra bana sarhoşluğu uzunca tatıracak her şeyi denedim ve sadece bir kaç saatin sonunda koca bir boşluktaydım. vücuduma aldığım en güzel melanin hormonu (mutluluk hormonu) şüpesiz yüzünü gördüğüm günlerdi. o günün sonunda gecem saatlerce gördüğüm o kısa anı tekrarlamaktan ibaret kalırdı. karanlık odamda tavanda yüzün belirir ve ben kıpırtısız seni izlerdim. bu geceleri çok az yaşardım.. ve şimdi sensizim düşüncelerimle başbaşa çıkamadığım bir gecenin tam ortasında; ayyaş bir serserinin tam da namlusundayım; üşüyorum...