Sessiz Veda Şiiri - Meryem Keskin

Bu gece sonlardayım sevdiğim.
Son kez oturdum seninle masaya.
Sen keyifle yemeğini yerken,
Bir kez bile bakmadın gözlerime.
Aldığın her kaşık ta azalan tabaktaki yemek,
Değildi ki.
Seni seyrederek geçirdiğim son saatlerimdi.
Kalbimdeki acıyı hissetmedin.

Bu gece sonlardayım sevdiğim.
Son kez kahveni yaptım.
Bu defa yalnız sana.
Sen, onu bile fark etmedin.
Sen kahveni yudumladın,
Ben, kahverengi gözlerini seyrettim.

Defalarca, veda mektubu yazdım sana.
Hepsinde çöpe attım.
Nasıl yazılır ki, sessiz bir veda,
Bir türlü, doğru cümleyi bulamadım.
Sen uyurken yanına geldim,
Son kez sarıldım sana.
Saçlarını kokladım yüzünü okşadım.
Nefesini, nefesime kokunu tenime,
Seni kalbime sakladım.

Bu gece sonlardayım sevdiğim.
Gün boyu, sevdiğin yemekleri yaptım.
Her yemeğin yanına, ayrı bir not yazdım.
Aslında, her not da, aynı şey yazıyordu,
(Sağlığına dikkat et lütfen)
(Şu sigaradan da, kurtul bir an önce )
(Ha birde televizyon karşısında, uyuyup kalma,
Sakın )
( Üşütüp hasta oluyorsun sonra)
Çiçekleri de, arada sula olurmu?
Sakın onları susuz bırakma.

Bu gece sonlardayım sevdiğim.
Şimdiden, hasretin vuruyor sol yanıma.
Aldığım her nefes, acı veriyor bana.
Son kez veda ediyorum dedim ya hani,
Bir türlü, doğru cümleyi bulamadım.
Bu yüzden, sadece göz yaşlarımı bırakıyorum,
Hoşça kal sözünün yanında.

Ben gidiyorum sevdiğim.
Kendine iyi bak olur mu?
İlaçlarını, zamanında almayı unutma.
Sakın keşkeleri dolama diline,
Faydasız keşkeleri.
Hep mutlu ol olur mu?
Hep mutluluk olsun hayatında.
Son bir isteğim var senden,
Bunca yılın, bunca yaşanmışlığın hatırına.
Ne olur, beni hep güzel hatırla.
Hep gülerken hatırla.
Hoşça kal sevdiğim.
Hoşça kal.

....... Meryem Keskin......
........11.04.2023........