Bu gece son Şiiri - Meryem Keskin

Saat sabahın üçü,
Penceremden süzülen ay ışığını
Seyrediyorum.
Kafamda deli sorular.
İnan bana.
Varlığında yokluğunu yaşamaya,
Dayanacak gücüm kalmadı.

Uykusuz gözlerim pencerede.
Ayın şavkı düşmüş bakmaya
Doyamadığım o güzel yüzüne.
Ay güzel sen ondan güzel.

Bu seninle son gecem sevdiğim,
Aşkınla deli divane düşeceğim yollara.

Sokak lambaların dan, tel tel süzülen ışık,
Ve nazlı nazlı yağan yağmur,
Kalbimdeki bu derin bitmeyen acı.

Yağmur, sokağı ıslatırken benim,
Gözyaşlarım.
Okşamaya kıyamadığım saçlarını
Hırpalıyor.

Bu gece son,
Artık senden ayrılıyorum.
Sen uyurken gitmeliyim.
Bunun başka çaresi yok biliyorum.
Uyanırsan ve ben gözlerine bakarsam,
Gidemem.
Kilitlenir ayaklarım.
Kalırım olduğum yerde
Gidemem senden bir adım ileriye.
Çaresiz yaşamak zorunda kalırım.
Varlığında yaşattığın o dayanılmaz .
Yokluğunu.

Ben sende bittim,
Bunu uzun zamandır biliyorum.
Sen bende bitme diye gidiyorum

Sen uyurken son kez seyrettim seni :
Uzun uzun.
Kolay olmadı inan veda etmek.

Anlatsam, anlamayacaksın biliyorum,
Bu yüzden,
Seni o çok değer verdiğin gururunla,
Başbaşa bırakıyorum.
Yalnızca aşkımı aldım artık senden
Gidiyorum.

Aslında bu bir veda değil
Sevdiceğim,
Bu bir veda deyil gözümün nuru.

Ben sadece, bedeninden
Ellerinden, gözlerinden vazgeçiyorum.

Seni sol yanıma aldım,
Sana seninle veda ediyorum.
Hoşça kal sevdiyim,
Bu şehri ve seni terk ediyorum.
Hoşça kal.

...... Meryem Keskin.....
......17.04.2023......