bir zamanlar korkuyordum karanlıklardan
güneş hiç bitmesin istiyordum,hep sabah olsun
ve kapım hep açık kalmıştır belki yanlışlıkla gelirsin bana diye
ama şimdi istiyorum karanlığın çökmesini şehre,odama yüreğime,ben gözlerimi kapatıp seni bekliyorum sabırsızca
umrumda değil hiç bir şey,yaralanmışım,kan kaybetmişim
ölmekteyim,sefilim,umrumda değil sevgilim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
üstadt yüreginize saglik ne kadar anlamli ve duygusal yazmisiniz.basarilarinizin devamini diliyorum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta