bir zamanlar korkuyordum karanlıklardan
güneş hiç bitmesin istiyordum,hep sabah olsun
ve kapım hep açık kalmıştır belki yanlışlıkla gelirsin bana diye
ama şimdi istiyorum karanlığın çökmesini şehre,odama yüreğime,ben gözlerimi kapatıp seni bekliyorum sabırsızca
umrumda değil hiç bir şey,yaralanmışım,kan kaybetmişim
ölmekteyim,sefilim,umrumda değil sevgilim
bilmezsin ne kadar dua ettim,onu bana göster allahım diye
uyuyorum bütün zamanlar,mevsimler,günler,takvimler eskiyor ben bilimiyorum ki,sen yoksun diye
müzik nedir bilmem,sesin en güzel şey bana ve kokun
saçlarını okşamayı özledim sevgilim
şimdi hangi yağmurlar ıslatıyor ve kokunu alıp kime götürüyor
bu gece seni gördüm düşümde!
ertesi gün yas vardı evimde,bilmezsin,yüreğin kaldırabiliyorsa yaşamaya devam et! bensiz.
Kayıt Tarihi : 30.1.2010 21:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)