-Yalnızken ne de çok ihtiyaç duyuyor insan sigaraya.Kimseye ağlayamadığını ağlıyor,anlatamadığını anlatıyor sigarasına..Bir kibrit alıyorum büfeden,ateşe veriyorum sigaramı.Oturup bir kaldırım taşına
düşünüyorum; sadece sigaramızla konuşacaksak neden yaşıyoruz? Cevap bulamıyorum. Ben acı çektikçe o yanıyor, kıyamıyorum..-
Bu gece çok ihtiyacım vardı sana.Fazlasıyla içmiş ve sarhoştum.İçimdeki korku dolu hayat öylesine hırpalamıştı ki beni,abartıyordum sana olan hasretimi.Yürüdüğüm sokaklarda kaybolmaktan öyle çok korkuyordum ki,elimdeki akbile sımsıkı sarılıyordum.Kaybolmamak için defalarca
adımı tekrarlıyordum.Sanki kaybolursam seni bir daha asla bulamayacaktım. Dedim ya,bu gece seni biraz fazla abartıyorum.
Şimdi yanımda değilsin.Ve ben,sen gittikten sonra burnumda kokunu,göğsümde başını aradım. Göğsümde sancı,burnumda kurumuş kan lekeleri vardı. Oysa ben istemez miydim, varlığın yanımda sonsuz olsun? Kokun burnumda,başın göğsümde olsun istemez miydim? Anlamıyorsun.Asıl acı ne bilmiyorsun.Umudun tükenmiş olmasını bilmiyorsun.
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta