Bu Gece Ölüyorum Şiiri - Ekrem Öztürk 3

Seninle aynı dünyadayız ama bu dünyaya aldanan benim.
Hayal aleminde yaşayan bir şizofreni gibi hissediyorum kendimi...
Tek taraflı bir hayal dünyası kurdum kendime...
Seni koydum içine ve bununla teselli oluyorum.
Ne zamana kadar sürecek bu...
Bir boşlukta dönüp duruyorum, elimi tutmanı bekliyorum.
Kaybolup giderken, ya beni kurtaracaksın, yada benimle kaybolup gideceksin...
Arkama bakarak gitmek, kanserden beter bir acı bırakıyor.
Kimisi mışıl mışıl uyurken, kimisi usul usul ölür.
Gecenin kanunu bu ve bende bu gece ölüyorum.
Son kez bir gör istedim.
Belki derman olursun diye...
Yine ardıma bakarak geliyorum.
Derman yerine ferman verdin.
Aslında o kadar da önemli değildir ardına bakarak gitmeler, arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
Elimi boş bırakan bu şehrin karanlık sokaklarına, bir kez daha lânet okuyorum...