Geceler tükettim Hakka yakarıp
Sen yoksun anladım ben artık gülmem.
Gönlümün tahtına bir can çıkarıp
Bu gece ölmezsem bir daha ölmem.
İçerim daraldı başım dönüyor
Yüreğimin harı sanki sönüyor
Sensizliğin yükü omza biniyor
Bu gece ölmezsem bir daha ölmem.
Bilmem ki ne idi suçum, günahım
Ta arşa uzandı feryadım, ahım
Acep gelir mi ki sensiz sabahım!
Bu gece ölmezsem bir daha ölmem.
Çok zormuş beklemek yeter diyorum
Sanki sensizlikten darbe yiyorum
Yürek hala diyor “çok seviyorum”
Bu gece ölmezsem bir daha ölmem.
Gördüm ki ağlıyor Ay’ın ışığı
Hüzüne bulayıp bin bir aşığı
Baktım bomboş kalmış gönlüm beşiği!
Bu gece ölmezsem bir daha ölmem.
Ardımdan saçını yolma istemem
Nerde yattığımı bilme istemem
Asla, benden evvel ölme istemem
Bu gece ölmezsem bir daha ölmem.
(İstanbul – 02.05.2016 – 21.50)
Leyla İnanKayıt Tarihi : 15.5.2016 01:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!