Uzun, alabildiğince yağmurlu, ıslak, serin bir öğleden sonrası.akşama yakın saatler...
Evde oturmaktan sıkılıp kendimi zor attığım küçük limandayım. Demirlemiş tekneleri, kayıkları, ağlarını toplayan balıkçıları seyrediyorum. Beni tanıyanlar el sallıyor, selam veriyor. Gülümsüyorum, bende el sallıyor, selam veriyorum onlara.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bütün öykülerini okudum en başından beri...
Sen ki soğuk bir mevsimin acımasızlığında itilmişliği
Ve terk edilmişliği yaşadın…
Be adam ,bu ne yürekmiş böyle
Biten bir Öykü'nün ardından
İnadına ayakta kalan , Yıkılmayan…
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta