Bu Gece Hüzünlü Şiiri - Sinan Özgezer

Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim
şöyle diyebilirim gece yıldızla dolu
ve yıldızlar masmavi titreşiyor uzakta
şakıyarak dönüyor gökte gece rüzgarı
bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim
sevdim ben onu oda beni sevdi bir ara
kollarıma aldım bu gece gibi kaç gece
kaç defa öptüm onu sonsuz göğün altında
sevdi beni o ben de bir ara onu sevdim
o durgun iri gözler sevilmez miydi ama

Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim
yokluğunu düşünüp yitmesine yanmakla
duyup geceyi onsuz daha engin geceyi
ota düşen çiy gibi düşmekle şiir cana
ne gelir elden sevgim onu tutamadiysa
gece yıldız içinde o yoldaş değil bana
hepsi bu uzaklarda şarkı söylüyor biri
yüreğim dayanmıyor yitmesine kolayca
gözlerim arar onu yaklaştırmak ister gibi
yüreğim arar onu o yoldaş değil bana

Onu nasıl sevmiştim
sesim arar rüzgarı ulaşmak için ona
ellere yar olur öpmemden önceki gibi
o ses ışıl ışıl ten ve sonsuz bakışlarla
artık sevmiyorum ya severim belki yine
ne uzundur unutuş ah ne kısadır sevda
böyle gecelerde kollarıma aldım çünkü
yüreğim dayanmıyor yitmesine kolayca
belki bana verdiği son acıdır bu acı
belki son şiirdir bu yazdığım şiir ona.