Bu Gece Gökyüzünde Ruhum Şiiri - Kıvanç ...

Bu gece sanki annesi babası ayrılan çocuklar gibiydi ruhum
Bedenimden sıyrılıp sana kavuşmak istedi
Gem vurulması zor tay gibiydi, onu hiç böyle görmemiştim.
Durmadım önünde, zaten kim durabilirdi ki.
Aynı sen: İnatçı ve asi, öyle büyüttüm ben onu

Çoktan çıktı evden, bu saatlerde gelmesi lazım yanına.
Demli bir çay koy, sevdiği böreklerle
Burdayken rüyalarında seni sayıklıyordu, sıkı sıkı sarıl ona.
Kokla ve kokunu bırak.
Tutarsa asi damarı aç pencereyi, kuş misali uçsun
Senden bir tutam nefret alsın, izin ver ona
Sonra kavuştur onu gökyüzündeki gerçek aşklara
Ekmesinibilir Mars'ın tuzlu, çorak topraklarına aşkın tohumunu
Bende beklerim bu mucizevi filizleri, gözlerine baktığım gibi bakarım.

Aşkları düşünürüm beklerken. Seni ve beni. İlk görüşmemizi.
Hep ayrıldığımız an bitirir düşüncelerimi.
O an tekrar düşünürüm ve derim ki kendi kendime:
Ayrı gezegenler ya da mesafeleri engel mi birleşmemize,
Aynı zamanda bakamaz mıyız şu gökyüzüne?