Bu Gece Gel Şiiri - Necmettin Çeçen

Adresleri terkettiren, yokluklar var koynumda
Kim biçecek, her gece yüreğime ektiğin özlemleri
Şimdi bulutları delen, bir dağ doruğuna sığınıyor sezgilerim.
Kaybolmuş bir çocuğun, annesini buluşudur
Bana ‘’ belki bir gün dedirten’’ mektupların
Bu gece ansısın gel, sıcacık ellerinle
Sönmüş ışıkları, yakarak gel! ..
Hasret tüketen, bir demet karanfil kokusunda
Çalan Beethoven’un, 9.Senfonisi bitmeden
Gel! ..
Gülüşün, Sevgi’yle yoğrulmuş gülüşünü alarak gel
Gel! ..
Bir çınar ağacının gölgesinde,
Durdur bu ölüme götüren kervanı...