Bu Gece Gel Şiiri - Yılmaz Tosun

BU GECE GEL
dokunma bakma bana uzaklaştığın geceyi düşün,

hemde giderken,
yüzüme bile bakmadan.
içindeki nefreti,kini yüzüme kusarken,
koparırken bağlarımızı,
o sinsice gülüşünü düşün bu gece gelll...

bu gece gelki,
karşına çıktığımda intikamını almışmısın görr.
bugece gelki,
bu ateşim sönmeden yeniden körükle.
bu gece gelki,
unutamadan seni tekrar tekrar vur yüzüme hatamı.
bu gece gelki,
sensin geçen onca geceden sonra yokoluşumu izle.
uçurum uçurum işle beni.
gözlerinden bir damla olup akarken,
süzülürken yanaklarından,
yalvarırım düşmeme izin vermeden,
tut beni.
tutki
yok olmayım yere düştüğümde.
bu gece gelki yüreğime sapladığın sonsuzluk nefesini,her bitişimdeki noktamalarını koy yüreğime.
bu gece gelki,
son cümlerini dinlerken dudaklarımdan,
alfabede bile bulamayacağın,
29 hafri bile bir araya getirsen oluşamayacak,
yüreğimden kopan,
sevgin için yazılmış şiirlerimi dinleee.
gel işte,
yalvartmadan gell,
ruhuma işlemiş,
bedenimde sen diye taşıdığım,
yüreğimi parçalamadan,
bugece gelll.bu gece gelki
o karanlık gecelere,
ışık olup ışıt gecelerimi.
senden sonra hiç açmayan,
doğmayan güneşim oll.
bu gece gelki,
teninin kokusunu getirrr.
bugece gelde,
kalbime saplanan kara hançeri,
tut çıkar.
beni yalvartmadan gell,
gelki ölümüme şahitlik et.
verirken bu son nefesimi,
ardında senden sonra tek kalışımın resimlerini çek...
bu gece gel bugece bugeceee...

yılmaz tosun 09 05 2009