Uçardın bana doğru bulutları yara yara
Yolunu gözlerdim hayallere dala dala
Tüm varını sığdırırdın o ipli bavullara
Şaşar kalırdım içinden çıkanlara
Diz çöküp bakarken gözlerine ara ara
Düşünürdüm, neden gelmedi bana sıra...
Kiminde sevinçten uçardım havalara
Kiminde dudak büker küserdim sana
Anlamazdım, çocuktum o zaman ama
Şimdi son sarılışın gibi sarılsana bana...
Çıkıp desene ‘oğlum şu küreği düzgün tutsana’
Her sabah kalkıp bahçende naralar atsana
Son ses dinlediğin kasetleri bir daha çalsana
Dağ bayır demeden son kez atını mahmuzlasana
Bahçenden yolduğun dikenler gül olsun mezarına
Yârin toprak, yurt oldu şimdi vücuda
Ruhun emanet yüce Allah'a
Melekler yoldaşın, cennet mekan olsun sana
Bahadır Kurt
Arap KurtKayıt Tarihi : 24.5.2014 11:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!