Her bırakıp gittiğinde içime bir ateş düşerdi. Öyle yanardım ki. Yüzüne bakamazdım anlamayasın diye. Senin üzülmene dayanabilirmiydim canım. Yüreğimde fırtınalar kopsada, gözümden iki damla yaş aksada, görmeyesin diye birşeylerle meşgul olurdum. Belki kızıyordun içinden bana. Neden seninle ilgilenmiyorum diye. İçimi, yüreğimi bir bilseydin birtanem. Hele senin için nasıl yandığımı, sevdiğimi bir bilseydin.
Hayatta bir kere sevdim ve aşkı sende tattım. İnan bu bende, yüreğimde hep kalacak. Sensizliğinde bile hayallerimde yaşatıyorum seni. Sanki herzaman ki koltuğunda oturuyorsun. Bense dizlerinin dibinde. Sana aşık, sana deli, belki de bir garip gibi. Bazen gözlerimden akan yaşlara dur diyemiyorum. Neden diyorsun neden.. Seviyorum işte anlatamıyorum. Belki de sana, bukadar tutkun olduğumu bilmeni istemiyorum.
Yine sensizliği ve ayrılığın acısını içimde hissettiğim gecelerden biri. Yalnızlık çok zor bebeğim, inan ki çok zor. Yüreğin ağlamasını bilirmisin sen. Gözlerimden yaş gelmiyor şu an. Ama içimde ki fırtınalar, yok etmek için uğraşıyor beni. Yüreğim ağlıyor aşkım, yüreğim ağlıyor. Bazen gözlerimi kapatıyorum. Yüzünde ki güzel tebessümünü seyrediyorum hayalimde. Şarkılarla bana konser verdiğini, şiirlerle ruhumu okşadığını hissediyorum. Seni seviyorum çok seviyorum canım çokk.
Hayatımızda bir sürü nedenler var. Bu kadar sevipte, beraber olabilen var mı acaba. Herzaman merak ederim. Neden sevenler hep ayrı. Neden tutkun gönüller beraber değil. Neden aşk birlikte yaşanmıyor. Neden neden.
Harika bir türk sanat müziği çalıyor şu an. Yine aklım sende. Bu geceler geçer mi sensiz. Sesini duymazsam, iyi geceler öpücüğünü yüzümde hissetmezsem, geçer mi bu geceler. Geçmiyor bebeğim, geçmiyecekte. Sen içimde yanan, sönmek bilmeyen, kor ateşi bilirmisin. Aşkın rüzgar gibi,
her an körüklüyor alevi.. Bu gece de sensizliğe, merhaba diyeceğim belli. Yatağın yüreğimde, sevgin ise sarmış bedenimi, hep benimle. Seni seviyorum bitmeyen sevgimle. Aşkımla, deliliğimle seviyorum işte.
Kayıt Tarihi : 8.10.2007 12:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla ümüt güngör
Menekşe hanımın denemesine sevgilerimle...
Bu yazıyı yazarken öylesine bir hayal gücü olmalı ki, kendinizi öykünün içinde hissetmelisiniz.
Ve bir de soru var; 'Bu kadar sevip de beraber olanlar var mı?'. 'Neden sevenler hep ayrı?'...
Bu sorular hep sorulur. Neden efsaneleşmiş aşk öykülerinde Ferhatlar Şirin'ine, Leyla'lar Mecnun'una, Keremler Aslı'sına kavuşamaz?
Yoksa gerçek anlamda sevenler kavuşmaz mı? Beraber olmak, özellikle evlilik aşkı bitrir mi? Hep tartışılmış durmuştur.
Bu tartışmalara verdiğim yanıtı burada da vermeye hazırım;
Evlilikler aşkı asla bitirmezler. Yeter ki gerçek açk olsun. Doğru seçim olsun. O çarşaf gibi sevgili değiştirenler zaten gerçek anlamda aşık olmamakta, öyle sanmaktadırlar.
Boşanmak aşkın bitişi değildir, olmadığının anlaşılmasıdır.
Dizilerin veya filmlerin çoğunun sonucunda kötüler tövbekar olur veya iyilerden ayrılır, herkes mutlu olur ve heyecan, izlenecek unsur kalmaz, dizi/film de biter.
Bunların nedeni insanların heyecan aramasıdır. Mutlu ve uyumlu beraberlikler efsanelere konu olacak unsur içermemektedir.
3 tane aşk efsanesini örnek verip de evliliğin aşkı öldürdüğünü iddia edenlerin kaç tane mutlu evliliğin olduğu hakkında fikirleri var mı acaba?
Sanmıyorum, çünkü mutlu evlilik normal olandır ve efsanelere konu olmaz...
Güzel bir konuyu gündeme getirdiğiniz için tebrikler Menekşe Bacım.
Kadir Tozlu
TÜM YORUMLAR (4)