Sensiz gece Şiiri - Mehmet Şirin Kurhan

Bilmem ki neden,
bu gece içim bir kasırga,
düşlerim kırık cam parçaları gibi…
Dertliyim, efkarlıyım, kederliyim,
hüzün taşınıyor damarlarımda.
Her kadehte seni içiyorum,
her nefeste seni arıyorum,
ama ellerim boş…

Dışarıda fırtınalar savaşıyor,
yağmur gökyüzünden düşen bir çığ gibi.
Şimşekler gecemi delerken,
ben üşüyorum, korkuyorum,
ve aklıma geliyorsun sen,
bir yıldız gibi parlayan ama ulaşılmaz…

Sigara üstüne sigara yakıyorum,
duman içimi kaplıyor,
her nefesim seni fısıldıyor sessizce.
Paltomu alıp sokağa fırlıyorum,
kaldırımdan kaldırıma atlıyorum,
sokaktan sokağa koşuyorum,
ama bulamıyorum seni…
Islanmış, yorgun, kaybolmuş bir bedenim…

Geri dönüp kendimi eve atıyorum,
duvarlar bile hüzünlü,
gözlerimden akanlar yastığımı sel ediyor.
Uyuyamıyorum…
Seni özlüyorum…
Ve geceler sensiz bir boşluk,
karanlık bir okyanus gibi derin.