Bu gece beni yanına al

'Bu gece beni yanına al“
Camdan bakıyorum, dışarısı zifiri karanlık.
Beni yanına al diyor yeniden.
Sadece sokağın uzak köşesinde yanan sokak lambasının çevresi hafif aydınlık; Yağmurun şiddetini oradan görüyorum.

Bu gece diyor sadece bu gece ufaklık ve bir o yana bir bu yana yürüyor odanın içinde.
Ağaçlara vuran yağmur damlalarını duyuyorum.

Çayını yudumluyor
Bu gece denemelisin kırmalısın zincirleri
Sinirlendiğini hissediyorum ama elimden bir şey gelmiyor.
Peki dememi beklediğinden eminim.

Birazdan gitmem lazım bu gece al beni yanına yatağa uzandığında...
Tamam diyorum bu gece...

Önümdeki kocaman yatağa baktım.
Soğuk yalnızlık kokuyor....

Birkaç aşk yaşamış sonu hüsranla bitmiş olmalı...

Yatağımın başucunda duran gece lambasını yaktm. Pembe deniz tuzundan yapılmış iri taşların altındaki lambanın sarı ışığı turunclaşmış, etrafına huzur verici bir sakinlik dağıtıyordu. Yatağım sımsıcak bir görüntüye büründü...

Zincirleri kopartmalıyım bu gece.Yanıma gelmesine müsaade etmeliyim. Edebilecek miyim? Buna cesaretim var mı? .
Yatağa uzandım, birazdan gelirdi. Söz vermiştim. 'Beni bu gece yanına al ufaklık' sesi peşi sıra geliyor beynimi yiyip bitiriyor...

Kapım itildi. Zaten hep aralıktır.

Gece lambasının vurduğu turuncu ışıkların arasında bir siluet.

Zincirlerim daha da sıkmaya başladı canım yanıyor. Yanıma geldi hiç konuşmuyor beni ürkütmek istemiyor belli. Eğildi saçlarımı kokladı aynı sessizlikle yanıma uzandı. Kollarını vücuduma sardı. Gögsümün üstüne basını koydu...Tenimde sıcaklığını hissediyorum alev alev...
Aşka tövbeli, yaşadığı hayattan yorulmuş göğsümün üstünde uyuya kaldı.

Ben mi? Tabii ki uyandırmadım. Şu anda huzurluydu kıyamadım.

Sadece bedenimi saran zincirler kırılmaya başlamıştı.

Dışarısı zifiri karanlık gözlerimde düşen yağmur damlaları …