Bu Gece Ankara’dan Şiiri - Hüseyin Zarar

Ben tövbe ediyorum ve elveda diyorum
Ebedi gidiyorum bu gece Ankara’dan
Sevenim sevmeyenim ben veda ediyorum
Ebedi gidiyorum bu gece Ankara’dan

Omuzum da yüklerin ağırlığı artarken
Dost bildiklerim beni düşmanıma satarken
Geceler gündüzümü kâğıt gibi yırtarken
Ebedi gidiyorum bu gece Ankara’dan

Ekmeğimi aşımı tadıyla yiyemedim
Üstümü ve başımı rahatça giyemedim
Naçar kaldım kimseye derdimi diyemedim
Ebedi gidiyorum bu gece Ankara’dan

Sürgüsü açılmadı Çaldığım kapıların
Meğer hepsi yalanmış gönülde yapıların
Artık istemiyorum kalsın tüm tapuların
Ebedi gidiyorum bu gece Ankara’dan

Kararım bu gidince asla gelmeyeceğim
Adım Hüseyin ise bunu silmeyeceğim
Durmanın anlamı yok kalıp ölmeyeceğim
Ebedi gidiyorum bu gece Ankara’dan