Kırık dökük düşlerim yine ıssız karanlık
Oysa hayallerimin ülkesiydi bu sehir
Yok oluncaya kadar sömürüyor insanlık
Şimdi insan insana olmus acı bir zehir..
Umutlarımla sarıp sarmaladığım yanım
Yıldız gibi parladı ve de söndü bu gece
Bu sehirde geçen her dakika her bir anım
Bir kursun gibi yakıp geçti gitti bu gece...
Kayıt Tarihi : 13.10.2015 14:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
begeniyle okudum
Ne yazık... Artık insanlar bir birine, umut, mutluluk yerine acı eriyor tonlarca...
Yine umut, garibn ekmeği, katığı diyoruz. Çare mi var umut etmeten başka... Fakat umudu da gayretle beslemek gerek elbette...
TÜM YORUMLAR (6)