Kar, fırtına, dolu gibiydi sevgin.
Yüreğim mahkum bu gece.
Ağaçlar, kök salar toğrağın derinliğine.
Ben kök salardım kalbine.
Düşlerim söndü bu gece.
Bir koyu boşluk; düşlerim ölümden
İçimde kapkaranlık duygular kalp suskun bu gece.
Ölü bir mahkumum, yüreğim taş misali.
Ben suça yazılmış bir gergefim mühürlü gözlerinde….
Her suç kalbimde taştı bu gece.
Kaldım, gittim, bittim…
Sevdim, sevilmedim, özledim...
Ben bir bilinmezim.
Gördüm yalnızlığı hem de dibine kadar.
Sabır kalem yıkıldı bu gece
25.02.2015
Fatih Ataşçi
Kayıt Tarihi : 25.2.2015 18:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Ataşçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/02/25/bu-gece-965.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)