Hüzünlü Bir Islık Gibi Dokundun Düşlerime
Bu geceyi yıldızsız bırakan ben değilim
Ben değilim gökyüzünü böyle ağlatan
Sen yanlış seçilmis bir deniz olamazsın
Yanlış denizlere akmaz çünkü nehirlerim.
Bütün kahveler kapandı artık tek başımayım
Ben, senden çok kendimden korkmaktayım
Firar ederse eğer bu gece ansızın umutlarım
Bil ki dün gece gibi yine sokaklardayım..
Sesim sonbahar yapraklarının uğultusu gibi
Sokuluyor geceler usulca yasak aşklarıma şimdi
Ihanetler de ‘sevdaya dahildir’ bir tanem
Kış ortasında temmuzdan kalma bir gün gibi..
6 Şubat 2002 / Metz
Karahan YılmazKayıt Tarihi : 30.7.2004 03:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Karahan Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/07/30/bu-gece-91.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!