Bu Gece Şiiri - Rasim Yılmaz

Acılara merhaba
Gülmelere elveda bu gece
Ruhum kayıp
Bedenim yorgun
Dilim lal sözüm isyanda
Kördüğüm olmuş sanki her hece
Dualar nerede bu gece
Solum sensiz
Yolum sensiz
Ay şahit
Yıldızlar ışıksız
Ben bende değilim
Sen neredesin bu gece
Neredesin

Sus diyorum gönlüme sus!
Anma artık adını yeter!
Giden gitsin aldırma
Yüreğini boş yere kandırma
Sevseydi gider miydi?
Bizi terk eder miydi?

Bu gece yangın var
Canım yanıyor
Sesim nefesimde ağlıyor
Düştükçe yüzüme yokluğunun acısı
Kirpiğimden akıyor yüreğimin sancısı

Anlamıyor musun
Duymuyor musun feryadı mı
Ellerimde ısınan dualar aşkına...

Soğuk yatağın kucağında üşüyor ruhum
Olmuyor bir tanem olmuyor işte
Sen diyor gönlüm ille de sen
Çekme ellerini zavallı yüreğimden
Bu kadar çok sevdi diye seni
Reva mı hasretinle bırakmak beni
Geceyi sen diye yazdım ömrüme
Bas beni bağrına sessizce
Gel ne olursun gel bu gece
Kaybolsun isyankar sözlerim karanlıkta
Duaya düşsün dilim
Bak yine yokluğunda ruhum ağlamakta
Sen diye dökülüyor bir bir umutlar
Her damlası özleminle yanmakta

Soldurma yüreğimde büyüttüğüm sevgimizi
Gecenin karanlığında öldürme bizi
Sabahı beklemeden gel sevgilim
Gel bu gece
Sana ihtiyacım var...

22 Nisan 2013