Bu Gece Şiiri - Kutsal Çakıroğlu

Bu gece hüznümle yollara çıktım
Şöyle bir baktım gökyüzüne...
İki kelime fısıldıyacaktım
gecenin o zifri karanlığına....
senle bana dair yaşanmışlıkları
bir bir anlatacaktım geceye..

Buğulu ağlayan gözlerim birden
dokunuyor parlayan yıldızlara,
yanlızlığımı anlatıyorum onlara.
Kelimelerim ağıt oluyor sonra,
gecenin karanlığına akıtıyorum
Gözlerimden akan acı dolu
hüzün dolu damarlarımı.

Yüzümü tekrar gökyüzüne
cevirdiğimde ise gördüğüm
Ay hilâl şeklini almıştı,
Ve sırtını en parlak olan
güzel bir yıldıza vermişti....
konuşmak istiyorum onlarla
ama konuşmuyorlar benimle.
Sanki küsmüşler gibi bir
halleri vardı bana
ve duygularıma...

Şöyle bir bakıp geceye
diyorumki..!

Ben zaten zifri karanlıkta
yanlızlığımı yaşıyorum ve.
Karanlığım kadar yanlızım.
Her gözün görmediği kadar,
görenlerin ise erişemediği,
Bir tarafım yıkılmış,harabe
diğer tarafım islerle,kaplı
dumanlı olan viranelerimde
yaşadığım kadar yanlız
olacağım yüreğimle...
Başbaşayım....

Şimdi hayat akıp giderken
sessizce avuçlarımdan
eğilipte yerlerden
toplayamıyorum
parcalanmış
yüreğimin
her bir acı
parçalarını
Çok geç...
ne acı...
Oysa bir
umuttu
bir umut...
beklemelerim....