Bu Gece Şiiri - Oya Erişmiş

Bu gece felekten bir gece çalasım var
Öyle ki felek utansın gönüllü vermediğine
Bu gece kendimle baş başa, gönül günüle verip
Kendimi hem yere hem göğe koyasım var

Yapmam gerekirken yapmadıklarımdan
Durmam gerekirken durmadıklarımdan
Söz lazımken sustuklarımdan
Sükut lazımken konuştuklarımdan
Utanasım var

Bu gece yarın yokmuş gibi
Kendimle yüzleşesim var
Herkes kendine göre iyi ve masum ya
Tüm suçları üstlenesim var

Kıymetini bilemediğim,
Şükrünü unuttuğum her an için
Ellerimi kaldırıp semaya
‘’Ben günahkarım emanetine hıyanet ettim,
Beni önce bana affettir yarabbi’’ diye
Yalvarasım var

Bu gece kendi mahşerimde
Kendi ateşimde yanasım var
Tüm zehrimi akıtana dek
Ağlayasım var

Bu gece kendimden bir gece çalasım var
İçimden kendim sandığımı çekip çıkarasım
Tüm güzel anları, gülüşleri
Çocuksu sevinçlerimi,
Güle, bülbüle, yere, göğe hayranlığımı
Camımdaki pembe sardunyayı
Yolda peşime takılan sırnaşık kediden
İçtiğim suya varana dek
Hazmetmeye azmim var