Bu Gece Şiiri - Hanifi Kolukısa

Bu gece vuruldum bu gece vurdum,
Göğe kurşun sıktım bu gece,
Bu gece rüyâlarımı tuttum,
Boğazını sıktım bu gece.

Yarın çok uzak çok var yarına,
Hayatın çarmıhına düştüm dârına,
Ateş giyer oldum gömlek yerine,
Ben beni kül ettim yaktım bu gece.

Bu gece olmayan olmazları düşündüm,
Kalplerde yaşayan ölmezleri düşündüm,
Ömür boyu yüzü gülmezleri düşündüm,
Her şeyi kafaya taktım bu gece.

Geleceğin kaynağını kuruttum,
Geçmişimi buz misâli erittim,
Mâzi ile damla damla biriktim,
Başka başka iklimlere aktım bu gece.

Bir ara öfke yığınına karıştım,
Öfke benle ben öfkeyle yarıştım,
Sonunda en düşük sabra eriştim,
Çok şükür isyânı yıktım bu gece.

“Hay”ile doldum “Hû”yu içtim ben,
Gök kubbeyi ol semayı içtim ben,
Karanlığın süzgecinden ayı içtim ben,
Yıldızların üzerine çıktım bu gece.

Yine anladım Yunus’lar ne de haklıymış,
Aşk bir inanç kutusunda saklıymış,
Benim aşkım benim sevdam başka sevdaymış,
Sahte sevdayı gönlümden söktüm bu gece.

Hanifi’yim düşündükçe eridim,
Sancısı tükenmeyen boşluklara yürüdüm,
Geceyi bir örtü gibi gözlerime bürüdüm,
Karanlığa dem vurdum çöktüm bu gece.