Bu Gece 75 Şiiri - Ayten Özgün

BU GECE (75.)

Acılar dertler yoldaşım oldu
İsyankar oldum hayat ben sana
Sana kavuşmak için düştüm yollara
Gecenin içinde buldum kendimi

Kaybettim yolumu bulutlara yalvardım
Gün ışığı diledim geceler boyu
Sabahlara kadar seni düşündüm
Ne yaptıysam olmadı gün karardı yolumda

İçimde büyüttüm yokluğunu
Dayanamadı bu yürek sensizliğe
Bu akşam içtim yine yüreğinden
Hasretinden başı boş sarhoş oldum ben

Kopamadım anılardan zaman geçse de
Hayalin canlandı birden gözümde
Söyleyecek bir söz bulamadım
Kelimeler tükendi dilimde

Ne bu gün ne yarın beklesek de
Biliyorum gün doğmayacak üstümüze
Gözlerinde gördüm ömrümün kalanını
Ömrümü kattım senin ömrüne

Damarlarımda dolaşan senle birlikte
Sen benim derdimin dermanı oldun
Geçmişle yüzleştim geceler boyu
İçimde’ki ateş küle dönse de

Ilgın ılgın esen bahar yelleri
Soldurdun bahçemde ki gonca gülleri
Yedi düvel gelse olmaz derdime çare
Benim derdimin dermanı sensin

Gel kış günlerinin soğuk gecelerin de
Yazları yaşayalım birlikte
Omuzuma koy başını hissettir varlığını
Tutsaklığımı azat et benim bu gece