Gönlümü yakıyor hasret ateşi,
Sevgilim resmine baktım bu gece...
Sicim gibi aktı gözümün yaşı,
Bütün dertlerimi döktüm bu gece! ..
Rûhum hiç durmadan diledi emân,
Cânânsız bu câna ağladı zaman,
Canlandı anılar, sardı heyecan,
Hep mâzîye doğru aktım bu gece! ..
Sevgi yok! Merhamet yok! Söz bir hançer!
Vefâ yok! Muhabbet yok! Her nefis rehber!
Hayâ yok! Feraset yok! İhtiras değer!
Silâhımı birden çektim bu gece! ..
Yecüc-Mecüc gibi birden bittiler!
İzânı, ahlâkı toptan teptiler!
Umudu hâince iğdiş ettiler!
Atiye kurşunu sıktım bu gece! ..
Hep hüznü soludum, yalnızlık biçtim!
Hicran şarabını erkenden içtim!
Yâr gidip gideli kendimden geçtim!
Bütün köprüleri yıktım bu gece! ..
Güldürmedi beni bu yalan dünya,
Çilem bir dağ gibi dertlerim derya,
Sükûtî’yim, yolum semâya, aya,
Bütün gemileri yaktım bu gece! ..
Hızır İrfan ÖNDER
KARDELEN
Temmuz/Eylül 2011– Sayı: 69
Kayıt Tarihi : 9.8.2011 22:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!