Bir kâğıt bir kalem bir de yalnızlık
Karanlık odaydı senden hatıra
Resminle konuştum dinler mi diye
Kapattı üstünü resminin gece
Yeniden karşımda duruşun ile
Anladım küsmüştü o resim bile
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta