Bir kâğıt bir kalem bir de yalnızlık
Karanlık odaydı senden hatıra
Resminle konuştum dinler mi diye
Kapattı üstünü resminin gece
Yeniden karşımda duruşun ile
Anladım küsmüştü o resim bile
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta