Bu Gece Şiiri - Muhterem Aslan

Bu gece yıldızlar kayıyor
Yakamozların eşliğinde
Bu gece yürekler yanıyor
Kızgın korların eşliğinde

Bu gece asi, bu gece sıcak
Bilmem artık kurtulan olur mu
Belli ki çokça yürek yakacak
Bu küller havaya savrulur mu

Bu gece sessiz, kokusu ölüm
Zaman çaresiz insan çaresiz
Savrulan her saat başka zulüm
Eller bomboş gövdeler hanesiz

Bu gece sıkkın, çok bunaltıcı
Elleri insanın gırtlağında
O bu zamanların tek yargıcı
Hüküm ellerinin arasında

Bu gece ağır çok zor taşımak
Üst üste yığılmış bütün dertler
Kendini bile zordur tanımak
İnsanı yıpratır bu nöbetler

Bu gece insanlar en uzakta
Görmek, duymak, dokunmak ne mümkün
Zorlu savaşı kazanmasak ta
Dayanın, geçer elbet bu sürgün