Bu Gece Şiiri - Soner Demirez

Bu gece zifir karanlık.
Yattığımız bu yatak sanki mermerden.
Öylesine soğuk,öyle huzursuz...
Aklımda beynimi kemiren sözlerin...

Başın göğsümde halen,
Ama ısıtmıyor tenimi dün gibi.
İçim içime sığmıyor,
Yatakta dönüp duruyorum bir sağa bir sola.

Sen ise uyumaktasın o sözlerine rağmen
Benden bi haber başka alemdesin.
Üşüyorum...
Uludağ'da bir serçe yüreğim.

Gitmek, kalmak arasında gidip geliyorum.
Uyku girmiyor gözlerime
Çarşaf bir diken gibi batıyor sırtıma.
Doğrulup kalkıyorum yataktan.

Bir sigara içimlik vaktim var.
Dolabın üstündeki valize takılıyor gözüm
Şeytan diyor ki topla eşyalarını,
Başını al ve uzaklaş burdan,git.

Oysa arkamda duran sensin.
Sevdiğim,kadınım,bitanem...
Baş ucuna çöküveriyor dizlerim
Saçlarını okşayan yine ben.

Kırk sene yaşlanırken ben,
Sen hala uyuyorsun bebekler gibi.
Yapamam sensiz be gülüm, yapamam.
Ellerini tutmadan, gözlerine bakmadan yok olurum.

Bu gece ayaz kavuruyor bedenimi,
Avuçlarım ısınmıyor saçlarını okşarken.
Kalmalımıyım yoksa gitmelimi?
Kırık gururuma yenik mi düşmeliyim yoksa?

Onur mu önemli yoksa sevgimi?
Düşündükçe beynim yerinden çıkıyor.
Kalbim yerinden çıkacak gibi...
Ben ağlarken sen uyuyorsun.

Kaç saat geçti bilmiyorum ağlarken.
Parmaklarım saçlarında dolaşırken,
Kuruyor yaşlarım.
Açılan gözlerinle güneş doğuyor odaya..