Bu Gece Şiiri - Ayşegül Toker

Saat gecenin yarısını geçti.
Yatağıma uzanmış geceyi dinliyorum.
Gecenin gösterdiklerini izliyorum.
Yalnız mıyım, değil miyim bilmiyorum.

Odanın penceresinden karşı evin ışıkları görünüyor.
Gecenin bu vaktinde bile uyumamış, oturuyorlar.
Belki sohbetteler, belki ekran başında.
Sonuçta yakınlarımda uyanık insanlar var.

Yakın mesafedeki bir daireden sesler geliyor.
Müziğin ekosunu hissedebiliyorum.
Demek ki insanların keyifleri yerinde.
Kimilerinin uyuduğu saatte, onlar eğleniyorlar.

Evin içinde hafif bir horlama sesi.
Günün yorgunluğu derin uykulara atılıyor.
Huzurla yatan insanlar var yakınlarda.
Ne güzel yalnız değilim.

Saatin sesi rahatsız etmiyor.
Yalnız uyumuyorum yatağımda belki de.
Yalnızda sayılmam hani. Değil mi?
Sesler, ışıklar var çevremde bir yerlerde.

Hem belki yeni gün, yeni insanlar katar hayatıma.
Belki de bir insan gelir yanıma bin bir umutla.
Bir de bakarım, sabahlara uyanırım onunla.
Şimdi de yalnız uyumuyorum aslında.
Biliyorum. Yarınlarda sen olacaksın yanımda.
Ama önce hayallerimde ve rüyalarımda.
Uyumalıyım. Randevum var.
Buluşacağım sevdiğimle rüyalarda.
Şimdi rüyalarda, yarın ise gerçeklerde..

İyi uykular diliyorum bu gece herkese.
Sevgiler yaşansın bu gece her kalpte.
Sevgi hüküm sürsün bu gece her evde.
İyi geceler dilerim, sevmeyi bilen herkese…