Bu Gece Şiiri - Gökhan Erseçgel

Bu gece, huzursuz nefesler çekiyorum ciğerime!
Bu gece, iyi değilim biliyorum…

Sanki terkedilmiş, sanki kalabalığın ortasında annesini kaybetmiş çocuk misali titrek!
Ve hıçkırıklara boğulmuş, çakılmışım olduğum yere…

Eski günler geliyor hatırıma ve gözyaşıyla uyuyup yine gözyaşıyla uyandığım geceler!
Hasretin kabus olduğu o günler…

Aslında hayatın en zor olduğu günler demiştim sensiz yıllara bir zamanlar;
Yanılmışım!

Meğer daha ne çekilesi kahırlar varmış daha ne acılar…

İnsan silüetinde gördüğüm ne varsa şimdi yabancı!
Tanıyamıyorum ne kendimi ne herkes denen kimseyi… şimdi!

Acabalarla dolu anların idam sehpasında umudun boynuna ilmiği,
Ha taktım ha takacağım derken yine, birkaç kırıntı sevgi sözcüğü
Takılıyor da boğazıma, sabır diyorum sabır!
Bakalım bu yeni gün nelere gebe! Görelim!

Ne hayalin kırılacak yeri kaldı,
Nede akacak iki damla daha gözlerimde…

Bakalım hala, bakalım hatta, bakalım az daha, sabır, sabır, sabır!