Bu gece Şiiri - Tuana Ay

Gözyasi oldum bu gece,
kendi gözümden düstüm,
gözyasimda bogulurken sordum, kendiyle sirilsiklam benligime,
ne zaman bu kadar gücsüz oldum ben,ne zaman yenik düstüm kendime böyle.

Duman oldum bu gece,
kendimi yaktim, yanginimdan yükseldim,
duman duman yok oldum ruhumun gece gibi zifir karanliginda,
duman gibi uctum gittim kendimden, engel olamadim.

Ayaz oldum bu gece,
kendimi üsüttüm, belkide aklimi üsüttüm,
ayaz oldum kendimden sogudum, bu ben degilim diye,
ayazimda cigliklarim bile dondu, kendime karsi sus pus oldum.

Ani oldum bu gece,
unuttum kendimi, yerinde bir hic buldum,
Animsadigim ben degildi bu hickiriklara bogulan kadin,
Ani gibi, film gibi, siyah beyaz bir beni kendimden cok uzakta buldum.