can çekişiyor yine beden
bu gece de kovalıyor ruhu mecburiyetten
anlamı kalmıyor eskilerin
eskiler diyorum çünkü eskidi her şey...
yalan oldu dostun güleryüzü
sevdanın tatlı sözü bu gece terketti sevdalıyı
belki de belki de...
belki de diyorum bu belkideler de sıktı bu gece
yalan geldi doğru gitti bu gece
düşman oldu dosta yürek bu gece
el gülüyor halimize anlamıyor yar
bilmiyor yürek ezik ezik bu gece
konuşsa dillense de şu duvarlar
aslını mısraya dökse yüzdeki hüznün
şen şakrak ağlıyor gönül bu gece
son damlalara yaren umut bu gece
içimden geceye kahretmek gelse de
isyana alışkın değilki ruhum
ömrüm duada saklıyken
kelam içimden gelmez bu gece
beden can çekişiyor yine bu gece...
05/10/08
Zekiye AksoyKayıt Tarihi : 4.12.2008 22:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zekiye Aksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/04/bu-gece-501.jpg)
Katran Karası Geceler
Kabus gibi çöktü üzerime,
Katran karası kara geceler,
Tende can! Canda hasret geceler,
El aleme sefa-yı dem, dem bu dem,
Bana öz canım, can gergefinde,
Çile dokur dert yüklü geceler.
Bilal Özcan
TÜM YORUMLAR (1)