Bu Gece Şiiri - Çınar Ağacı

siyah gecenin koynun da; tam da demlenmeye başlamıştım.. fon da Müzeyyen Ablanın sesi huysuz ve tatlı kadın. sen... o gizemli silüetinle oturdun karşıma; ağırlamalıydım seni, herşey kusursuz olmalıydı. leş kargaları gibi üşüen kelimeleri koydum, sağ cebimden hırsı, sol cebimden ihaneti çıkardım... bütün evi dolaştım sinsice dolap kapaklarını açtım tek tek. zamanı kattım kaseye. yaşanmışlığı,pişmanlığı, mutsuzluğu meze yaptım servis tabaklarına.... aşkı,sevgiyi, mutluluğu ortaya karışık yaptım masamıza.... düşlerime su kattım bembeyaz oldular. hazırdı masamız tüm ihtişamıyla... ve ben.... şerefine...