Bu gece;
Tanımadığım yüzlerin arasında ve
gölgesindeyim kalemimin,hemde;
bu gece,
üşüyorum birazda hüzün ve
rüzgar sertleşiyor tenimde,hemde;
bu gece,
bir çocuk sesi ağlıyor;
ağlamak rahatlamaksa,
kıskanıyorum çocuğu...
Bir vapur uzaklaşıyor iskeleden,
uzaklaşmak rahatlamaksa;
kıskanıyorum vapuru...
Sokak lambası aydınlatıyor
karanlıktaki yüzümü,
kalemim titriyor benden habersiz,
bekaretini kaybetmiş hayaller,
düşüyor tek tek...
Her düşen hayal,eski bir hewal;
hemde,
bu gece...
haziran 2008
kadıköy iskele
Kayıt Tarihi : 12.8.2008 19:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)