Bu Gece Şiiri - Osman Aktaş

Günler asır oldu saatler de yıl
Kemiklerim toprak oldu bu gece
Hasretlik kâr etti mevsim geçerken
Beğendiğim güller soldu bu gece

Adın düşmez oldu dilimde hece
Ateş yandı ama tütmedi baca
Yatak çivi yastık hançerdir nice
Gözlerime yaşlar doldu bu gece

Kaleme kâğıda uzandı elim
Yürek kaynar kazan ateşse dilim
Sensizlik kâr etti büküldü belim
Felek ifademi aldı bu gece

Yine bahar geldi geçirdik kışı
Bu yıl da bitirdik biz bu yarışı
Hayalin yanımda gözümden yaşı
Elinde mendille sildi bu gece

Selam osun yare hem de dostuma
Uzanıp da aldım sazı destime
Hasret kâbus oldu çöktü üstüme
Ellerim saçımı yoldu bu gece

Bir resmin var gece gündüz elimde
Hayâlin mehtaptır ışır yolumda
Gezecektik sen olsaydın kolumda
Tanrı dertten derde saldı bu gece

Gündemde sen vardın konuştuk demin
Tanrı'nın üstüne ederim yemin
Ezildim altında bunca elemin
Her şer bir kenarda kaldı bu gece

Aradım çareyi çare elinde
Boğulurum sanki hasret gölünde
Yatıyordum yine gaflet halinde
Sesin kulağıma geldi bu gece

Kırmak gelir içimden bu kalemi
İfade etmiyor hiçbir kelamı
İlk kez görüyorum ben bu âlemi
Sanki ruhum bana eldi bu gece

Dert pınarı oldum coşup çağlarım
Kendi yaralarım kendim bağlarım
Medet ölülerim medet sağlarım
Düşün cenazemi kıldı bu gece

Senden gelip sana giden yolcuyum
Doğruluk dürüstlük bu benim huyum
Okum menzil tuttu elimde yayım
Kameri ufukta deldi bu gece

Fizâhî fizâhım yâre ulaşır
Seher yeli turna selamın taşır
Dağları dolaşıp sevdamı döşür
O yar sevdiğimi bildi bu gece

5 Temmuz 02
Antalya