bu gece
dev şehir kalabalıklarının intihara götüren senfonilerinden,
çıplak ayaklarla bastığım kaldırımların ve
sarhoş gecelerden kalmış cam kırıklarının içinden
sessizce geçiyorum,içimde bir umutla
ve gidiyorum
hiç arkama bakmadan,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta