bu gece
dev şehir kalabalıklarının intihara götüren senfonilerinden,
çıplak ayaklarla bastığım kaldırımların ve
sarhoş gecelerden kalmış cam kırıklarının içinden
sessizce geçiyorum,içimde bir umutla
ve gidiyorum
hiç arkama bakmadan,
veda dahi etmeden
bu gece
akşamsefalarına ninniler söylemek için
ve dertlerimi anlatmak için papatyalara
kaçıyorum kaybedilmiş umutların sisli şehir sokaklarından
gidiyorum uzaklara
bıkmışken gelip geçmiş zamanlardan
yapamazdım buralarda
kalırsam öleceğimi anladım mesela
kalırsam ümitlerimle vedalaşmak zorunda kalacağımıda
bu gece
terkedilmiş bir köyün kerpiç evleri arasında
ilerliyorum tepeye doğru
yıkık bir kilise var orada
yıllardır çalınmayan paslı çanıyla...
son ayinimi yapacağım bu gece
cırcır böcekleriyle
ya sana ne oldu sevgilim
belki tekrardan görüşürüz
başka bir rüyada
başka bir gecede...
Kayıt Tarihi : 2.5.2007 22:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!