Çok insan vardı etrafımda...!
Ama ben yalnızdım...
Gecenin güneşsiz karanlığında;
Paylaşamadım yalnızlığımı;
sen yoktun bu gece 'AY'IŞIĞINDA....
İçime garip birk korku girmişcesine;
Her gece parlayan 'AY'sönmüşcesine;
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta