sensizlik ne acıymış meğer,
yokluğunda daha iyi anladım.
her sabah uyanıp,gözümü açtığımda
hasretinle özleminle kucaklaştım.
bu gece:
gökyüzünde aradım seni,
aya yıldızlara sordum seni,
onlarda görmemişler bulamadılar,
güzel bir ışık saçmıştınız,söndünüz dediler.
ondanmı karanlık böyle,
zifri karanlık gökyüzü dedim,
güldüler:
sadece güldüler bana.! ! !
yağmurlara sordun seni hatırlamadılar,
meğersem bizi hiç görmemişler,
yağmur altında.
sabahı bekledim güneşe sormak için seni;
güzel bir süpriz bekliyordu beni.
güneş hiç çıkmadı bulutların arasından.
soramadın seni ona,bugünde akşam oldu.
sensizlik ne zormuş meğer,
gidişinle daha iyi anladım.
herşeye alıştımda
birtek:
sensizliğe alışamadım....
Kayıt Tarihi : 16.2.2007 18:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gidişinle daha iyi anladım.
herşeye alıştımda
bir tek:
sensizliğe alışamadım....
Kuluyorum kaleminzi, selamlarımla.
Sayın Levent Bey,
Yüeğine,emeğine.kalemine sağlık.
Güzel şiirdi.
Beğeniyle okudum.
Kutlarım sevgili dostumu.
Başarılarınızın devamını dililyorum.
Sevgi ve saygılar sunuyorum dost kaleme......
TÜM YORUMLAR (5)