Bu Gece Şiiri - Murat Ayas

Yaralı parmağımı kestim ilk defa bu gece
Kaza değil, isteyerek oldu
Acımadım ama izin verdim kanamasına
Aylardır görmediğim aklımla buluştum
Düşünüp hasret giderdim
Güneşe benzedim, doğmaya karar verdim
Hüzünlendim biraz bu gece
Oturup kendimi dinledim
Üzüldüm halime, acıdım
Omuzlarımın ezildiğini hissettim
Gecelerce uykusuz gözlerimi gördüm
Hesap verdim onlara, af dilenerek
Beynimi okşadım sevdim şevkatle
Yüreğimle karşı karşıya gelebilmiş değilim
Yine yağmur yağdı bu gece
Bende yanan ateşlerin üzerine
Söndürmeye çalıştım
Ağlamaya çalıştım yine başaramadım
Elimde bir kalem bu gece
Üç damla mürekkep döküp, konuşuyordu dostu kağıtla
Onlarca satır dizmişler alt alta
Okudum yavaşça
Haykırıyorlardı gidişini, avazları çıktıkça
Bir başka soluyorum bu gece
Her şeyini yitirmişcesine
Cümleyi tamamladım tamamlamasına
Ama nokta koyamıyorum
Beni yazdım bu gece
Bu cümleye nokta koymak istercesine