Tüm dünya cennet olsa söyle sensiz nesine
Kapı deli gönlüm yokluğunun sesine
Sensizliğin ilk günü hasretin zirvesine
Duman duman efkara çıktı indi bu gece
Uykusuz geçen geceler gönlüme ev oldu
Umutlar fakir cüce çaresizlik dev oldu
Yokluğun dondururken hasretin alev oldu
Yüreğimde volkanlar yaktı söndü bu gece
Hasretin beni benden koparıp sürüklerken
Kaderim bütün suçu yüreğime yüklerken
Tamda gülecek diye umut edip beklerken
Talih bile yüzüme baktı döndü bu gece
Yokluğun ölümdü yar sendin her şeyin başı
Sensizlik unutturdu bana ekmeği aşı
Durmadı sağnak sağnak yağdı gözümün yaşı
Kalpte kızıl şimşekler çaktı dindi bu gece
Hiç böyle olmamıştım bir başka biçimdeyim
Her şey karma karışık korkular içindeyim
Sabah olmayı bilmez gecenin üçündeyim
Hasretine bakışım tekti kindi bu gece
Kayıt Tarihi : 14.6.2011 03:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)