Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
İnsanın en çok kendiyle başbaşa kaldığı zamandır gece. Hele de mehtap varsa...Yürek denizinden neler dökülür dizelere...Ne yolculuklar yapılır dehlizlere...
Kutluyorum..Saygılar
Otur Ay ışığında,
Doğurduğun umutlarını ye;
Soğan-ekmek gibi…
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta