Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
İnsanın en çok kendiyle başbaşa kaldığı zamandır gece. Hele de mehtap varsa...Yürek denizinden neler dökülür dizelere...Ne yolculuklar yapılır dehlizlere...
Kutluyorum..Saygılar
Otur Ay ışığında,
Doğurduğun umutlarını ye;
Soğan-ekmek gibi…
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta