Bu Gece Şiiri - Rebi İi

Yaraladı ufku ay, kan değdi bulutlara..
Davettir maveradan, mehtap düştü yollara,

Son yolcu uzaklara sessizliği sürükler,
Belli ki mecburdur, onu gölgesi itekler..

Çırpınır gibi yıldızlar, korkar bulutlardan,
Örtülür de yeryüzü çekilmezlerse diye,
Rüzgar üfledi dağlar yükselmiş başlarından,
İşareti yolcunun göklerdeki bilmece..

Süslenmiş harabeler münzevisini bekler,
İnzivası sonsuzdur tuzak kurmuş gölgeler,
Sahibi görünmeyen bir el sana gel eder,
İstikamet karanlık, öldü günler bu gece..

Yolcuda bir tereddüt, adımları yavaşlar..
Yollarda hep parıltı arzı bir telaş kaplar,
Yayılır sinesine, ayaklanır da dağlar,
Çözülür yıldızların bilmecesi bu gece..

Güneşler indi yere tutuştu sema nurdan,
Teslim oldu gölgeler sarılınca dört yandan,
Görebilmek mümkünmü iki gözün ardından,
Kapandı gözler artık gönül gördü bu gece..